Hayatta olup olmadığımdan bihaberdim,
Maltepe’nin denizi bir kılıç gibi kesmişti ciğerimi,
Şimdi ciğerim kesik ve bihaberim hayatta olup olmadığından,
Bir adam kitap okuyor, ben edebiyatta yaşıyorum, diğeri bağırıyor
Bağırma edebiyatıma, ağlıyor geceleri, diyecek gibi oluyorum,
Ciğerimi hatırlıyorum, kesikti hani, susuyorum ve gecenin kendini anlatmasını bekliyorum.
Şiirlerin varoluşsal sancılar çektiğini kimse bilmezdi bu vakte kadar,
Ben de bilmiyordum bu yaz gecesinde soğuğun bu kadar acıtacağını,
Edebiyatta hava hep soğuktur, demişti Dostoyevski
Ben bir Maltepe Kılıcı gibi kesmiştim onun ciğerini,
İşte bak, demişti; soğuk bir kılıç gibi savruluyor burada,
Sahiden inanmış gibi yaptım.
Edebiyatta geceleri yaşam bulmak daha kolaydır,
Atmosferinin adacyo müzikleri vardır ve biz ciğeri kesikler en çok piyano severiz,
Edebiyatta adaların ışıkları bir keskindir sadece
Ve eğer bakışlarınız düello yapmazsa bir ay gölgesi sizi yutacaktır kolayca,
Ama ben hiçbir ideayı temsil etmemekteyim
Buralar geçmişe sadık değildir ve benim geçmiş şimdiyle işim çoktur,
Şimdi olduğu için bir tanrı gelip affetti bu suçumu,
Ciğerim hâlâ kesikti.
Edebiyatın soğuğu Tolstoy’un sonunu getirmekle yükümlüydü,
Ve benim gibiler bir kitap gibi tarih olacaktı dün,
Hayır, yakmak istiyorum tarihimi,
Kimseler bilmesin neler yaptığımı
Ya da düştüğümü kimleri sevdiğim için,
Kimseler tanık olmasın adımlarıma;
Sadece ben, sadece düşüncelerim ve hislerim sizin olsun
Alın edebiyatımı, şiirlerimi alın, öykülerimi alın;
Ayak izlerim bir kar günü ezilsin.
Comments